Առավոտյան արթնացա, երազումս Սալլահ ադ-Դինի ամրոցն էի տեսել: Շաաաաաաատ լավ երազ էր, կարծես միջնադարում լինեի: Հետո մտածեցի, որ կարելի է ստեղծել մի բլոգ, ուր կգրեմ կամ կգրենք արաբական աշխարհի մշակութային կոթողների, հետաքրքիր վայրերի, մի խոսքով ամեն ինչի մասին (դաժե կաֆեների): Ժողովուրդ էդքան ուսանող ունենք Սիրիայում ու Եգիպտոսում սովորած, չե՞ք կարող ամեն մեկդ մի բանի մասին գրել: Եթե ոչ, ուրեմն ամոթ ձեզ: Ա՛յ, օրինակ, մեր կուրսեցիները, որ այժմ Սիրիայում են նկարներ են ուղարկել, նենց լավն են, մի քանիսն էլ այս գրառման հետ կտեղադրեմ, տեսեք ու մզզզզզզզզզզզացեք, ՀԵՆՑ ՏԵՆՑ:
ԵՊՀ Արաբագիտության բաժին ընդունված ուսանողն առաջին կուրսից իսկ ծանոթանում է մի շարք մասնագիտական գրքերի։ Չնայած մասնագիտական պատմագրությունը անընդհատ զարգանում է, նորանոր գրքեր են տեղ գտնում հիմնական մասնագիտական ընթերցանության շարքերում՝ որոշ գրքեր անսասան մնում են իրենց տեղում։ Այդ կայունների շարքին է պատկանում պրոֆեսոր Օլեգ Բոլշակովի «Խալիֆայության պատմություն» քառահատորյակը [1] ։